Welkom geliefde lezer,
Het onderwerp van vandaag is, verrassend genoeg, Brazilie. Sinds 19 november 1889 heeft Brazilie deze prachtige groen-blauw-gele vlag met daarop de woorden Ordem e Progresso. Dit is niets meer of minder dan orde en vooruitgang. Je hoort me denken, Brazilie - Orde - Vooruitgang. Op zijn minst opmerkelijk. Vandaar de volgende bespiegelingen.
Orde
Sinds de invoering van het statuut voor kinderen en adolescenten in 1990 zijn er een aantal zaken sterk verbeterd in verband met de bescherming van kinderen. Er bestaan aparte rechtbanken om kinder- en jongerenzaken te behandelen, alwaar hen een sociaal-educatieve maatregel (internaat) kan worden opgelegd. Dat klinkt helaas socialer en educatiever dan het in de praktijk is. Enfin, dan heb je zo´n aparte rechtbank, waar ik afgelopen week een kijkje ging nemen. Blijkt dat men het handig vindt om 20 zaken op 1 tijdstip te plannen, met slechts één rechter om de zaken af te handelen. Dit resulteert in een overvolle gang vol familie en belanghebbenden en voor mij 5 uur wachten. Echter, het valt moeilijk uit te leggen, maar het zogenoemde ´wachten´ was eigenlijk vrij interessant. In Van Dam-se (familie) kring zouden we het knooien noemen. Wat het beste valt uit te leggen als een vorm van observatiegedrag. Vijf uur is in ieder geval lang genoeg om me ervan te doordringen hoe hard het op ouders hun schouders drukt wanneer hun zoon of dochter voor de rechter moet verschijnen. Natuurlijk niet verwonderlijk, zeker niet als je meer weet over het regime in deze resocialisatie-internaten. Ook opmerkelijk dat echt heel weinig mensen een advocaat hebben. Maar om terug te komen op orde. Twintig zaken op één tijdstip plannen, dat kan ordentelijker.
Vooruitgang
Een parlementslid heeft recentelijk een wetsvoorstel gedaan om educatie en voorlichting over diversiteit van seksuele orientatie te verbieden op scholen, omdat het niet aan de school zou zijn om een kind te vormen. Hopelijk (en vermoedelijk) zal de volksvertegenwoordiging niet voor stemmen, maar alleen het voorstel riekt al naar achteruitgang.
En kan iemand me alsjeblieft uitleggen hoe, in een gevangenis, een zaal bestemd 20 personen bevolkt met 50 personen (wat er toe leid dat een groot deel van de mannen in rijen op hun zij op de grond slapen) tot vooruitgang kan leiden en de kans op recidive zal verminderen?
Dan nu iets van een hele andere orde, want ik hoor jullie wel denken ´interessant allemaal hoor dat gebespiegel over Brazilie, maar hoe is het dan met jou?
Vooruitgang is er nog steeds in mijn portugees, al blijven er nog steeds momenten waarop ik schaapachtig lach omdat ik de grap niet helemaal begrijp maar geen zin heb om uitleg te vragen. Wel ben ik bang dat ik een heel lelijk nederlands accent heb wanneer ik portugees spreek, maar ja welke welgevoedde braziliaan durft me dat eerlijk te zeggen? Ze blijven maar zeggen dat ik heel goed portugees spreek voor de tijd dat ik hier ben.
Ook niet onbelangrijk is dat de afgelopen maanden onbekenden, kennissen werden, kennisen vrienden werden en sommige vrienden goede vrienden werden. Dat kan niet anders dan een vooruitgang zijn.
Wel één kwaad woord over Nederland, want al maak ik me met regelmaat boos over bepaalde zaken in Brazilie, dit doet niks af aan de keren dat ik me boos kan maken over zaken die gebeuren in Nederland en andere landen in de wereld.
Een voorbeeld hiervan is vreemdelingendetentie. Mocht je enige interesse hebben lees dan vooral het goede en schrijnende verhaal over vluchtelingen in detentie.*
Ordelijker wordt ik hier zeker niet. Ik heb serieus nog nooit zo weinig lijstjes bijgehouden en zo weinig vooruitgepland. De agenda van 2012 ligt ongebruikt in de kast (oa vandaar dat ik bepaalde heel erg belangrijke verjaardagen ben vergeten, nogmaals sorry daarvoor!)
Vooruitgang. Van de tijd in ieder geval. Mijn 6-maanden avontuur bestond altijd al uit de verdeling 1-maand de taal leren in Bahia, 4 maanden vrijwilligerswerk in Rio, 1 maand reizen. Over 2 weken houdt de 2e fase al op. Dan heb ik een fantastische intervalo van 9 dagen waarin een geweldig goede vriendin me komt opzoeken. Heb ik eindelijk tijd om die talloze toeristische dingen te doen waar ik al die tijd niet aan toe kwam. En daarna nog 3 weken om een paar andere delen van brazilie te bezoeken. Op het moment denk ik aan koloniale dorpjes in Minas Gerais en een trip naar het noorden - Recife en omstreken. Dat is het mooie van brazilie, de culturele diversiteit is enorm groot.
Helaas is Brazilie niet helemaal ingestemd op Ordem en Progresso, maarja Nederland heeft al sinds 1815 ´Je maintiendrai´ (Nederlands: Ik zal handhaven) als wapenspreuk. Daar valt vast ook een goed verhaal over te schrijven. Maar wellicht is het niet helemaal eerlijk om een land te beoordelen op een motto dat 2 eeuwen geleden gekozen is.
Los van die eerlijkheid moedig ik vooruitgang toch zeker van harte aan. Één ding is zeker over mijn orde en vooruitgang hoeven jullie je in ieder geval voorlopig geen zorgen te maken.
Hoop dat jullie ook allemaal een fijn paasweekend hebben gehad!
Beijos,
Elisa
ps: campagnefilmpje met een toffe collega van mij in het voetbalstadion van Botafogo.
* http://weblogs.amnesty.nl/mensenrechtenvandaag/2012/04/02/kwetsbare-mensen-in-vreemdelingenbewaring-de-nieuwste-berichten-uit-het-land-van-slot-en-grendel/)
 |
| Carnaval |
 |
 |
| Een klein stukje Vermeer in dit kunstwerk |
 |
| Copacabana |
 |
| Nee hoor, het is niet dezelfde onbekende man met hoed als de 1e foto. |
